Dit verhaal is van — Jelle Piersma (57), Amsterdam
Dit verhaal is afgenomen door — Mariëlle Osté (57), Utrecht
De operatie duurde 23 uur. Grote delen van zijn huid zijn getransplanteerd. De Syrische vliegenier ligt in een geïmproviseerd hospitaalbed, in de kelder. Artsen hebben hun best gedaan, hij is ontwaakt uit de narcose. De chirurg belde zijn vriendin met het goede nieuws: hij heeft het overleefd, hij is bij bewustzijn, je mag op bezoek komen.
Voor het eerst ziet ze hem weer. Ze was blij met het telefoontje van de arts. Hij heeft het overleefd! Ze zouden volgende maand gaan trouwen.
Toen ze hem zag in het bed schrok ze. Natuurlijk, het is geweldig dat hij er nog is…. Maar het idee te trouwen met hem is opeens vreemd. Gelukkig dat hij er nog is maar deze verminking… dat is wel een ander verhaal… Ze weet dat ze erg zal moeten wennen. Ze voelt een mengeling van afkeer en liefde, te veel om in één keer te kunnen verwerken.
Hij merkt haar innerlijke strijd. Voelt haar hand, accepteert haar troost, maar hij merkt dat ze wegkijkt. Hij denkt aan hetgeen ze nog niet weet: de verwondingen aan zijn benen en de verlamming. Het hamert door zijn hoofd: heb ik nog wel een toekomst met haar? Hij beseft de harde realiteit: ik ben verminkt en het is maar de vraag of zij me nu nog wil.
Allebei denken ze aan wat komen gaat. Gaan wij dit redden met elkaar? Gaan we na dit ongeluk samen door het leven? Gaan we in dit leven samen groeien?
Hoe gaat de toekomst eruitzien voor ons, in een wereld waar het lichaam stuk is – in een land waar verder ook alles kapot is?
analyse
Wat gebeurt er? Ernstig verminkte redelijk jonge man ligt in bed hand in hand met jonge vrouw. Hij kijkt naar haar, zij kijkt weg. Gebeurtenis is kijken, troosten, denken, eenzaam zijn.
Ziet eruit als geïmproviseerd ziekenhuis. Er zal wel sprake van verbranding zijn. Zou donker gekleurde man kunnen zijn uit middenoosten. De roze tot witte huid is wellicht getransplanteerde huid, misschien van iemand anders. Mogelijk is dit een ziekenhuis voor gewonden.
Meisje is mogelijk vriendin of vrouw.
Wat zie je? Ontbloot bovenlichaam, verminkt gezicht, verbrande armen, meisje kijkt beeld uit. Verschillend gekleurde stukken huid, roze huiddelen. Bed staat voor deuren of een kast, geeft geïmproviseerde indruk. Achter het meisje is een kale betonnen rand, helemaal rechtsonder ruwe rand, misschien kelder. De ogen richten zich op het meisje. Meisje is als burgervrouw gekleed en niet als verpleegster.
Wat gebeurt er nog meer? Zou familielid of zus kunnen zijn. Lijken niet echt op elkaar. Toch contact. Waarschijnlijk vriendin. Hij kijkt verlangend, ze kijken niet dezelfde kant uit dus het is onwaarschijnlijk dat ze samen naar iets buiten beeld kijken, hij lijkt ook een beetje te staren, er is een contrast tussen de gehavende man en het mooie meisje, hij jong en liggend en verminkt, zij jong en staand en mooi en vitaal. Beiden zijn in gedachten.
Associaties Eenzaamheid (hij), Afschuw (zij), Troost (zij aan hem), Verbintenis, Contrast (tussen gehavende jonge man en mooie jonge vrouw).
